26’sı akşamı ben, Agatha ve Hüseyin aynı yemeği yedik. Cathy ve David masaya sığmadığımız için hem bizden sonra yerler hem de ayrı şeyleri yeriz. Her zamanki gibi et vardı, hatta sevdiğim bir etti, sosise sarılmış pastırma gibi düşünün, bayıla bayıla yedim.
Yemekten sonra herkes odalarına çıktı, sabah uyanıp aşağı kahvaltıya indim, benden bir süre sonra Agatha indi. Fakat yüzünden durum pek iyi olmadığı belli oluyordu. Neyin var diye sorduğumda, gece boyu midesinin bulandığını, sabaha karşı çıkardığını söyledi.
- Kahvaltı ister misin? diye sordu Cathy.
- Sadece kızarmış ekmek istiyorum. dedi Agatha.
Ben üşüttüğünü düşündüm, öğleden sonra kendisini toparlayacağını, bedenini ve midesini sucak tutması gerektiğini söyledim.
Kurstan dönerken Agatha benden rehidrasyon şasesi istedi. Boots’a uğrayıp aldım.
Agatha hasta olduğu için fazla oyalanmadan eve döndüm, şaseleri kıza verdim, odama geçtim ki aniden bağırsaklarımda inanılmaz bir kıpırtı ve sancı hissedip hemen tuvalete koştum. Eş zamanlı olarak midemde de sıkıntı hissetmeye başladım.
Benim kötü bir huyum, midemi boşaltmam gerektiği zaman, bu işi asla kolaylıkla yapamıyor oluşum. Sırtımdaki tüm kaslar kilitlenir, nefes alıp midem boşaltma hareketini gerçekleştiremem. Bunun için birisinin sırtımdan belime doğru omurgam boyunca masaj yapması gerekir.
Hadi bakalım, elin gurbetinde bunu bana kim yapacak? Kimse. Nefes alamadığım için boğulmama ramak kala çok şükür ki midemdekileri çıkarabildim. Zaten sesleri duyan David iyi olup olmadığımı sordu.
- Hayır, hiç iyi değilim. Agatha gibi ben de kusmaya başladım ve bağırsaklarım da iyi değil.
İşin kötüsü Hüseyin de aynı durumdaymış. Bana yemek yiyip yiyemeyeceğimi sordular. Sıcak bir çorba varsa, sebze veya tavuk çorbası istedim. Eğer yoksa hiç önemli değildi, sadece çay ve kızarmış ekmek üstüne krem peynir de yiyebilirim dedim.
David,
- Seni annemin beni tedavi ettiği gibi tedavi edeceğim dedi. 😅
Ah ben nerden bilebilirdim ki, ben özellikle midemi bastırsın diye tuzlu isterken onun bana kıpkırmızı domates çorbası yapacağını…
Çok umutluydu domates çorbasının iyi geleceğinden amma velakin, çorbanın o tatlı tadı, benim hasta olunca
yayla çorbasına alışmış bedenime hiç iyi gelmedi de ben doğru alt kattaki tuvalete koştum.
- Kusura bakma David ama bizim anneleriniz bizi biraz daha tuzlu yiyeceklerle iyileştirdiği için midem domates çorbasına alışık değil. Yoksa çok sevdiğimi bilirsin.
Biliyordu da gerçekten. Gözlerim parlardı her gördüğümde, ama bu gün değil.
Yukarı çıkayım da yatayım ben en iyisi dedim. Bir kaç saat sonra artık midemi boşattığımı düşünürken tekrardan başladı ve bu sefer üst kattaki tuvalet Agatha yüzünden doluydu ve ben aşağı inene kadar neler çektim anlatamam. Bu sefer çıkardıktan sonra sanırım tansiyonum düştü ve salondaki kanepeye yığıldım. Yüzümün renginden David baya korkmuştu.
Üçümüz de bizi siz zehirlediniz demedik, diyemedik. Hem çok seviyorduk, hem bize çok iyi bakmışlardı, hem de onların suçu değildi. Ama 3 öğrencinin bir günde hasta olması zaten biz demesek de suçlu olduklarını bilmelerini sağlamıştı.
27’sinde ikimiz de gitmedik kursa, normalde öğle yemeği hakkımız olmamasına rağmen Cathy bize tavuklu sebze çorbası yapmıştı. İkimiz de odamızdan çıkmadan tüm gün dinlendik. Bene neyse ki çabuk toparladım, Agatha biraz daha geç toparladı.
Hazır evdeyim dedim, bavulumu parçalayan
THY yüzünden gidip kendime bavul aldım.
0 yorum:
Yorum Gönder