6 Aralık - Kitapçılar, Alice'nin Vedası

 Gördüğünüz gibi Edinburgh'ta gezilecek tarihi mekanların yavaş yavaş tüketirken artık daha farklı hazlar peşindeyim diyebilirim. Hocalarımdan aldığım tavsiye ile yerel kitapçıların bir kısmını gezmeye başladım. Daha önce Waterstones ziyaretim olmuştu, çoğunlukla yerele önem veren bir topluluk olduğundan, tavsiyeler de bu yöndeydi.

İlk durağım Topping & Company Booksellers of Edinburgh oldu. Edinburgh gerçekten ilginç bir memleket, yürüyerek 11, arabayla 10, otobüsle 8 dakika. Güya ridacard'ımı her yerde kullanıp saçtığım poundlarımın acısını çıkaracaktım, ilk günlerde öyle demiştim ama kısa mesafe için o soğukta otobüsü bekleyeceğime, manzaranın tadını çıkararak yürürüm daha iyi diyorum her seferinde.

Topping&Company Booksellers of Edinburgh için ne diyebilirim? Çocuk kitapları bölümü çok güzeldi 😁 Çocukken okumaya bayıldığım Enid Blyton'ın Afacan Beşler serisinin orijinalini görünce o zamanlarıma dönüp çok güzel nostaljik anlar yaşadım... Ama aklımdaki fiyatla kapaktaki fiyat birbirine uymayınca, orada fazla kalamadan çıktım ve yine yakında bulunan Typewronger Books'a uğradım.

İkinci el kitaplarla sıfır fiyatlar arasında yaklaşık %80'lik bir fark var. Hem cidden eski kitaplara ulaşabiliyorsunuz hem de daha verilebilir bir aralıkta. Bu fikri daha çok beğenince bu sefer ver elini daha uzakta ve 2. el kitap satışı ile ünlü Armchair Books dedim.

Ve burada küçükken de büyükken de bayıldığım Roald Dahl'ın neredeyse tüm kitaplarını buldum. Hemen Mathilda, Charlie and the Chocolate Factory, James and the Giant Peach, the BFG, Boy: Tales of Childhood'u kaptım. Tanesi 2 pound, çok da verilebilir bir fiyat.

Bu akşam ayrıca Alice'nin veda yemeği var. Gruba eklenenler ve gidenler oluyor, eklenince sevinip gidince üzülüyoruz. Tatlı kızımız Alice Huxley müdavimi olduğundan oraya yer ayarlamamızı istedi, tabi belki 100 keredir diyorum ki, Edinburgh insanı çok planlı. Hele de cuma akşamı çıkmak istiyorsan, bunu en az 2 hafta önceden planlamalısın. Tabi ki bizim bebeğimiz kararını son 2 gün kala söylediğinden saat ancak 20:30'a yer bulabildik. Ben asla ama asla o saate kadar aç kalamam ve elbette ki yemeğimi evde yiyerek geldim. Agatha da, Deborah da... Sadece çorba içtim ben, "neden yemek yemiyorsunuz, hani sözleşmiştik!?" dedi Alice ama, "kusura bakma ama 20:30'a kadar yemezsem düşüp bayılırdım" dedim.

Erkenden söyleseydi napim, kaç gündür peşinden koşuyorum bir yere karar ver de rezervasyon yapayım diye.

Güle güle Alice 💜