Sabah kursa giderken çok güzel bir gökyüzü eşlik etti bana. Belki kendi şehrimde işe giderken de güneş böyle doğuyor ama işe yetişme telaşından, stresten hiç bir şeyin farkına varamıyoruz. Ben, en azından kısa bir süre de olsa fark edip bunun tadını çıkardığım için mutluyum.
Ders bitince Erika ile buluşup
Eventbrite aracılığıyla bulduğum bir başka ücretsiz etkinliğe katıldık.
Eric Liddle Community adında bir hayır kurumunda sinema gösterisi vardı.
Eric Liddell Community; 1924 Olimpiyatları 400 metre altın madalyalı sporcusu, İskoç Ragbi milli sporcusu ve kendini adamış bir misyoner olan Eric Liddell'ın anısına 1980 yılında kurulmuş bir hayır kurumu.
Demans hastalarına, hasta bakıcıların izole yaşantısına ve insanların kendilerini yalnız hissetmemeleri için haftanın belirli günlerinde toplanıp kaynaştırma amaçlı etkinlik yapan güzel bir kurum haline gelmiş. Biz de bizden 40 yaş büyüklerle birlikte neol zamanının yaklaşması nedeniyle "34. Caddedeki Mucize" isimli 1947 yapımlı filmi izledik.
Ortam gerçekten çok tatlıydı. Herkes neredeyse 75 yaşın üstünde, en genç ben, Erika, gönüllü bir-iki genç. Kahve, kurabiye ikram olarak verip aralarında ilk defa gördükleri bu iki insanı tanımak için yarıştılar. Neredeyse her masada oturup sohbet ettik. Burada yaşayan insanların soğuk olduğunu söyleyenin kalbini geri dönüşsüz kırarım 😒
Filmden çıktıktan sonra cadde boyu yürüyüp hediyelik mağazalara ve mağazaların dışındaki noel süslemelerine baka baka zaman geçirdik.
Belki anlatım açısından çok zengin olmadı ancak Erika ile güzel zaman geçirmek, hiç bir gaye olmadan sakin sakin yollarda yürümek kadar aslında zengin bir durum yok bence.
.jpeg)
0 yorum:
Yorum Gönder