İlginçtir ki, 2007 yılında mutluluktan açtığım bloğum bana bir süre sonra mutsuzluk vermeye başladığı için gına geldiği bir anda -son yıllarda yazmasam da- 7 yılı bir anda silip attım.
Bir daha yazmam desem de ilk satırda da belirttiğim gibi bu sefer mutsuzluktan yazıyorum. İçimi ulu orta herkese dökmediğim için, şişmektense satırlara dökeyim iltihaplarımı istedim. Beni tanımayanlar okusun. Çünkü etraftaki insanlar mutsuzluktan mutlu oluyor, ama burayı okuyanlar daha insanca davranıyor.
Çünkü okuyan insandan zarar gelmez.
Yazan insandan da.
özledim bi de ben seni..
YanıtlaSil@zoitsa ben de özledim ki...
YanıtlaSilyazmaktan da zarar gelmez, devam et.
YanıtlaSilGecmişi sildigin iyi olmuş. Artik yeni bir sayfa. Belki mutsuz başladın ama mutlu devam edecek yaziların. Sende iste yeterki. Ben hep okuyacagım seniii.
YanıtlaSilTekrar hoşgeldin.
yazmana sewındım hep yaz
YanıtlaSileskileri görmek ne güzelmiş :)
YanıtlaSilYazmaya devam edin lütfen, eskiden beridir takip ederim blogunuzu. Sizde de bizde olduğu gibi çok değişiklikler olmuş anlaşılan. Ama yazın, yazın ki bizler de okuyalım.
YanıtlaSilteşekkür ederim. aslında bunu okuduğuma çok mutlu oldum.
YanıtlaSil